In het soldatenblad "Ons Vaderland" van 1 juli 1918 verscheen een uitgebreid "In Memoriam" voor deze onderofficier. Een fragment: "Toen hij met zijn sektie de loopgraven verliet, trof hem een kogel in "t hoofd. Hij stortte neder, zonder "n kreet… en was bij den Heer. We verliezen in Simons een levend voorbeeld van mannenadel. Zoon van "t zoete, trouwe Limburg, beminde hij zijn Vlaanderen met een diepe, ernstige liefde. "Geen geroep: maar daden" was zijn leuze (…) Er ontluikte in hem een ideaal: zijn leven toewijden aan den dierbaren vadergrond en aan "t arme volk van Vlaanderen. De oorlog vond hem soldaat. Eenvoudig deed hij zijn plicht en meer dan zijn plicht. Na den IJzerslag wierd hij sergeant. Weinig sekties waren er als die van Simons. Hij beminde zijn mannen, bestudeerde hun karakter, was hun een voorbeeld van toewijding. Tot tweemaal toe benoemden zijn oversten hem fourrier. Tot tweemaal toe wees hij zijn bevordering van de hand en keerde terug naar zijn sektie. Hij voelde dat het zijn roeping was te blijven bij zijn jongens in het volle gevaar. Als ontwikkeld Vlaming wilde hij de minderbegaafden een steun zijn in de huidige beroeringen. Was dit niet reeds een eerste begin van praktische Vlaamsgezindheid?"
Biografische notities
– Geboorte: Bree, 26/02/1893
– Overlijden: Langemark, 13/06/1918
– Genealogie: Zoon van Petrus Joannes Simons en Maria Joanna Catharina Clysters
– Burgelijke staat: Ongehuwd
– Beroep: Landbouwer
– Woonplaats: Gruitrode
Legerdienst
– Stamboeknummer:
– Rang: Sergeant
– Eenheid: 1e Linieregiment, 3/3, 11e cie.
– Periode: -
Gerelateerd aan
 |
Heldenhuldezerk Simons, Jan Hendrik [vernietigd] Belgische militaire begraafplaats Westvleteren [-1925], grafnummer 868 |
Referentie
Simons, Joannes Hendrikus, in: Databank Heldenhulde. Beschikbaar langs: https://heldenhulde.be/persoon/simons-joannes-hendrikus/, laatst aangepast op: 2016-05-28 22:01:54.